Μικρές Ιστορίες
Η πλατφόρμα τηλεκπαίδευσης έκλεισε. Ο Άρης συνέχισε να είναι συνδεδεμένος στο διαδίκτυο. Ακολούθησε τις οδηγίες που είχε στείλει η δασκάλα του σε όλο το τμήμα της Πέμπτης Τάξης. Συνδέθηκε με τον διαδικτυακό τόπο του Δυνητικού Μουσείου Ιστορίας. Στην ενότητα ¨εφαρμογές¨ ακολούθησε τον υπερσύνδεσμο που οδηγούσε στην δυνητική πλοήγηση στη μόνιμη έκθεση.
Έβγαλε τα γυαλιά οράσεως και φόρεσε τα γυαλιά εμβύθισης. Άρχισε να πλοηγείται στην αίθουσα του Μουσείου μέσω του χειριστηρίου που κρατούσε στο δεξί του χέρι. Σύντομα συνειδητοποίησε ότι υπήρχαν και άλλοι συμμαθητές του στην αίθουσα. Έστειλε έναν χαιρετισμό στην Άννα. Εκείνη ανταπέδωσε με ένα ξερό ¨γειά σου¨. Ο Άρης δεν στενοχωρήθηκε. Ήταν πάντοτε ξινή όταν την πλησίαζε είτε στον κυβερνοχώρο είτε από κοντά, στις Μηνιαίες Συναντήσεις Εντός Σχολικού Χώρου. Απομακρύνθηκε γρήγορα από κοντά της.
Το βλέμμα του έπεσε επάνω σε μια καμιά δεκαριά σημαίες που ανέμιζαν στα κοντάρια τους. Τις πλησίασε. Οι μισές ήταν λευκές με ένα γαλάζιο αστέρι στο κέντρο τους και οι άλλες μισές κόκκινες με ένα λευκό αστέρι στο πάνω δεξιά τεταρτημόριό τους. Πίεσε το κουμπί που έγραφε ¨μπες στη μάχη¨. Μπροστά του εμφανίστηκαν δύο άντρες πολεμιστές. Καθένας τους φορούσε και μια στολή. Στο μπράτσο τους ήταν ραμμένο το εθνόσημο της χώρας από την οποία προέρχονταν. Ο Άρης πλησίασε τον πολεμιστή που είχε την κόκκινη σημαία στο μανίκι του. Εκείνος του έδωσε το χέρι του και ο Άρης ανταποκρίθηκε δίνοντας το δικό του. Με το που τον άγγιξε πήρε τη θέση του και την οπτική του. Ο στρατιώτης που είχε το εθνόσημο με το λευκό χρώμα του επιτέθηκε με το σπαθί του. Βρίσκονταν και οι δυο μέσα σε μια μάχη. Ιαχές, κρότοι σπαθιών που συγκρούονταν και ήχοι από σφαίρες ακούγονταν, ενώ τριγύρω διακρίνονταν πολεμιστές που μάχονταν σώμα με σώμα. Λίγο σαστισμένος ο Άρης έβγαλε από την ζώνη του ένα πιστόλι με ξύλινη λαβή και πυροβόλησε ενστικτωδώς. Ο πολεμιστής που ερχόταν απειλητικά κοντά του έπεσε στη γη. Επάνω στη λαβή εμφανίστηκε μια ετικέτα που έγραφε Πιστόλι Τύπου Άλφρεντ.
Το σκηνικό μεταμορφώθηκε. Το όπλο του Άρη εξαφανίστηκε από τα χέρια του και στη θέση του υπήρχε πλέον ένα έγχορδο. Η ετικέτα του έγραφε Παραδοσιακός Καντισάς με Χορδές Φτιαγμένες από Χαίτη Αλόγου. Δεν ήξερε πώς να παίζει, όμως μόλις τα ακροδάχτυλά του άγγιξαν τις χορδές του οργάνου, εκείνο άρχισε να παίζει μια μελωδία. Επάνω στον ουρανό είδε να διαγράφεται η φράση ¨Διάλεξε Φωνή¨. Από κάτω από τα γράμματα υπήρχαν δύο φωτογραφίες. Στη μια υπήρχε μια γυναίκα που φορούσε ένα μακρύ χρυσαφένιο φόρεμα και στην άλλη μια γυναίκα που κάλυπτε το πρόσωπό της με μια μαντήλα. Διάλεξε την πρώτη. Τη μελωδία συνόδευε πλέον μια γλυκιά γυναικεία φωνή.
Μέσα σε κλάσματα του δευτερολέπτου μεταφέρθηκε σε έναν οικισμό από πλίνθινα σπίτια που είχαν ξύλινες στέγες. Το μόνο μέρος στο οποίο συνάντησε γυναίκες ήταν σε μια δημόσια βρύση. Στους δρόμους κυκλοφορούσαν μόνο άντρες, έφιπποι ή πεζοί. Στην κεντρική πλατεία είδε ένα καφενείο γεμάτο αντροπαρέες. Μπήκε μέσα και κάθισε σε ένα μικρό τραπέζι. Τριγύρω του άνθρωποι έπαιζαν χαρτιά. Ο καφετζής ήρθε και άφησε επάνω στην τάβλα του τραπεζιού ένα διάφανο ποτήρι που μέσα του περιείχε ένα κιτρινωπό υγρό. Ο Άρης το έφερε κοντά στο στόμα του και το μύρισε. Ήπιε μια γερή γουλιά. Η ετικέτα στο ποτήρι έγραφε τσάι με γεύση μήλο. ¨Πολύ καλό¨ είπε στον καφετζή ο οποίος φανερά ικανοποιημένος από την φιλοφρόνηση τον ρώτησε τι θα ήθελε να παραγγείλει. ¨Έναν καφέ σκέτο¨. Ζήτησε εκείνος.
Πριν του φέρει τον καφέ, ο Άρης πάτησε το κουμπί που έλεγε ¨Μπες μέσα στο σπίτι¨. Βρέθηκε σε ένα δωμάτιο στο κέντρο του οποίου υπήρχε αναμμένη μια φωτιά. Ένας άντρας μπήκε μέσα κρατώντας μερικά κούτσουρα από πεύκα. Παιδικές φωνές ακούγονταν από την αυλή. Ο άντρας κάθισε σταυροπόδι απέναντι από τη φωτιά. Μια γυναικεία φιγούρα εμφανίστηκε στην πόρτα του διπλανού δωματίου. Με το βλέμμα κατεβασμένο, άφησε έναν ξύλινο, στρογγυλό δίσκο δίπλα από τον άντρα. Εξαφανίστηκε. Μέσα στο δίσκο υπήρχε ψωμί κομμένο σε φέτες, κατσικίσιο τυρί και ελιές.
Μόλις ο Άρης πήγε να αγγίξει τον δίσκο είδε κάτι σαν αστραπή να υπερφωτίζει την εικόνα και μέσα σε δευτερόλεπτα παντού κυριαρχούσε το μαύρο. Έβγαλε τα γυαλιά εμβύθισης. Για λίγα δευτερόλεπτα έβλεπε θολά τριγύρω, όμως η κανονική του όραση επανήλθε σύντομα. Φόρεσε τα γυαλιά οράσεως και άρχισε να διαβάζει τις αναρτήσεις στο τσατ της ομάδας των συμμαθητών του. Όλοι μιλούσαν για την απότομη διακοπή της πλοήγησής τους στον χώρο του Δυνητικού Μουσείου Ιστορίας.
Leave a Reply